We mogen weer! Yes! En dit keer extra vroeg naar Schiphol gegaan, omdat ik natuurlijk geen herhaling van april wilde haha! Gelukkig waren we ruim op tijd, want ook nu was het weer chaos op het vliegveld. Lange wachtrijen bij de douane en paspoortcontrole. Maar goed, na bijna twee uur stonden we dan ein-de-lijk aan de goede kant en kon Onno een pumpkin spice latte halen bij de Starbucks. Onze vakantie is begonnen!
Na een vlotte vlucht van net iets langer dan een uur stonden we weer aan de andere kant van de Noordzee. Wat een luxe toch eigenlijk! Toch zaten we meteen al te denken om eens met de boot te gaan, maar ja.. Dan ben je weer zoveel reistijd kwijt. Keuzes, keuzes! Wanneer kom die direct lijn vanuit Nederland naar Schotland eens een keer?
Oh well, we stonden weer veilig aan de grond met onze koffers. Fijn! Op naar het autoverhuurbedrijf. Ik had dit keer via Rentalcars geboekt en zo de goedkoopste optie gekozen. Europcar kwam er voor ons als voordeligste uitgerold. Ik koos voor een normaal formaat auto. Aldaar kregen we een upgrade, omdat er dan ook navigatie in de auto zat. Helemaal goed! Een mooie Mercedes stond al glimmend en glanzend op ons te wachten. Eerst even alles afstemmen op mijn korte pootjes, maar jeetje.. hoe werkt dat hier!? Nadat we dachten alle knopjes toch wel gehad te hebben, vroeg ik een medewerker toch maar even om hulp. Aha! Dát knopje hadden we nog niet gezien! En dooooor!
Onze eerste stop was The Hermitage. Een mooi natuurgebied met allerlei wandelroutes, maar ik besloot On te sparen en een klein rondje te doen. We kwamen na een korte wandeling aan bij één van de hotspots: de waterval. Helaas niet een geweldige plek om een foto te maken, want ze kan net geen lekkere hoek pakken. Maar weet je waarvoor het ook geen geweldige plek is? Een drone. Ja.. Ik besloot de mijne op te laten, want ik had een idee om onder bruggetje door te vliegen. Heel leuk bedacht, totdat de drone aangaf geen signaal te hebben! Op eigen houtje besloot ‘ie achteruit te vliegen en luisterde niet meer naar mijn afstandsbediening. Whaaa! Ik raakte helemaal in paniek! Uiteindelijk zag ik een open stukje tussen de bomen en richting het wandelpad, dus probeerde ik met alle macht om de drone daar naartoe te sturen. Dat lukte, maar omdat ik niet goed om me heen kon kijken, zag ik niet dat er een paar takken in de buurt hingen. Nou.. dat was het dan. Beeld weg, signaal weg, drone weg. Janken! Ik baalde zo. We probeerden nog om te zoeken, maar we denken dat ie vanuit de lucht in de rivier is gevallen.
Na nog even flink gebaald te hebben, besloten om weer verder te rijden. Inmiddels was het middag geworden, dus hadden we best trek gekregen. Ik liet Onno een leuk tentje zoeken op de route en zo kwamen we uit bij Sinclair’s Larder in Brechin. Een schattig lunchtentje met echt de allerlekkerste brownies! En ja, die moesten we dus wel even uittesten voor jullie. Goedgekeurd hoor!
Na een heerlijke lunch met toetje vervolgden we onze weg richting Craigievar Castle. Een roze kasteel waar menig influencer een kiekje heeft gemaakt. Ik wilde vooral even zien hoe roze dat kasteel nou écht was. Online zie ik zoveel bewerkte versies met in verschillende tinten roze! Nou, in het echt is het onderstaande kleur. Beetje zalmroze, als je het mij vraagt. Echt zo’n kasteel uit een sprookjesboek! Na wat rond te hebben gekeken en wat foto’s te hebben gemaakt, was het wel weer prima en stapten we de auto weer in. Op naar ons hotel!
We reden richting dé whisky regio van Schotland: Speyside. De ene na de andere grote distillery reden we voorbij. Prachtig om te zien! Uiteindelijk reden we via een omhooglopende oprit richting ons hotel: Craigellachie Lodge. Een guesthouse in Victoriaanse stijl uit 1860. Zo mooi! Een prachtige kamer met uitzicht op de tuin en met een schitterende badkamer. Alles zag er tiptop uit!
Voor het diner had ik gereserveerd bij The Mash Tun in Aberlour. Het gebouw alleen al maakt dat je hier gezellig wilt gaan zitten. Zoveel sfeer! We hebben hier heerlijk gegeten en gedronken. Dat laatste liet ik vooral aan Onno over, want ik moest gewoon weer terugrijden natuurlijk. Er was genoeg keus aan whisky en zelfs eentje uit Onno’s eigen geboortejaar: 1985. Die moest hij natuurlijk ff proeven! Ik ga maar niet vertellen hoeveel we voor één glas moesten betalen.. Na een geslaagde eerste dag met een zwarte randje (lees: dronecrash) kropen we voldaan ons bedje in!
We begonnen vandaag met een goed ontbijt. Door mijn darmen (Cröhn) kan ik de échte Schotse ontbijtjes beter laten staan, maar gelukkig stond er ook vers fruit, yoghurt en ontbijtgranen. Helemaal prima voor mij! Onno ging uiteraard voor de hele mikmak, haha.
Nadat we hadden uitgecheckt, wilden we toch wel een distillery bezoeken. De Aberlour Distillery had onze reservering helaas al een paar weken geannuleerd. Ook hier kampen veel bedrijf met personeelstekorten. Zo jammer! Maar goed, genoeg andere distillery’s om uit te kiezen en zo kwamen we uit bij The GlenAllachie Distillery. Een voor ons nog onbekende naam. We besloten om geen tour te doen, maar wel even een flesje mee te nemen. On koos (uiteraard) voor de special edition, want we willen natuurlijk niet iets kopen dat ook gewoon bij de Drankgigant te krijgen is!
Zo! De eerste buit is binnen en we konden we verder. Vandaag rijden we naar Isle of Skye. Een rit van ruim 3,5 uur, dus we wilden lekker rustig aan doen. In eerste instantie wilden we in Inverness gaan lunchen, maar uiteindelijk besloten we toch om verder te zoeken. In die drukte had ik eigenlijk opeens helemaal geen zin, haha! En zo kwamen we uit bij Drumnadrochit. Een plaatsje waar we al vaker doorheen zijn gereden, maar eigenlijk nooit zijn gestopt. Waarom niet eigenlijk? Het was er best gezellig! Een leuke lunchtent met terras en er stond een jongen saxofoon te spelen. Zonnetje erbij. Echt vakantie!
Nadat de lunch achter de kiezen zat, konden we weer verder rijden. Tussendoor maakte ik uiteraard wel een paar pitstops om wat mooie landschapsfoto’s te maken. Rond een uur of 16.30 uur reden we Isle of Skye op. Wat een prachtig eiland is dit toch! In Portree maakten we eerst nog even een stop bij The Skye Candle Company, zodat ik weer een heerlijke geurkaars kon uitkiezen. Ik hou daar zo van!
Met een nieuwe geurkaars erbij kwamen we vervolgens aan bij onze tweede accommodatie, een B&B in het centrum van Portree met het meest fantastische uitzicht over de haven. Wauw! De B&B heet Rock View en wordt gerund door hele lieve mensen. We hadden gewoon onze eigen badkamer en toilet, dus dat échte B&B gevoel was er (gelukkig) niet.
In de avond had ik gereserveerd bij een heus sterrenrestaurant! Jawel, op Isle of Skye worden ook Michelin sterren uitgedeeld. Loch Bay is een knus restaurant met maar 8 tafeltjes. Echt blij dat we dus ruim van tevoren hadden gereserveerd. En ohh.. het was zó lekker! Echt niet normaal. Het volledige menu bestond uit visgerechten en bestond uit 7 gangen. Onwijs genoten!
Waar we normaal altijd wel een paar dagen op Skye blijven, deden we dat dit keer niet. Wel gingen we nog even langs Sligachan. Hier heb ik namelijk een accommodatie geboekt voor het retreat dat ik in oktober 2023 organiseer. Ik wist waar het ongeveer moest zijn en had ook al een gave plek gezien voor een coupleshoot. Even in het echt bekeken en ik ben heel tevreden! Dit wordt zo tof! Hieronder een foto van de locatie voor de coupleshoot.
Nadat we een korte wandeling hadden gemaakt rondom Sligachan, verlieten we Isle of Skye per veerboot. Op naar Isle of Raasay! Vorig jaar waren we hier ook al eens geweest, maar het regende toen de hele dag keihard, dus helaas zijn we er toen niet aan toe gekomen om het eiland meer te ontdekken. Dat stond voor vandaag dus wél op de planning!
We dachten even een rondje over het eiland te rijden, maar dat rondje werd uiteindelijk bijna 2 uur haha! Raasay is toch iets groter dan we dachten, maar wel echt mega mooi. Veel ongerepte natuur, smalle weggetjes en weinig mensen. Hier kun je echt tot rust komen!
Na onze ontdekkingsreis over het eiland besloten we om wat broodjes in de lokale supermarkt te halen en naar ons hotel te rijden. We sliepen, net als vorig jaar, in de Isle of Raasay Distillery. Ja ja, hier wordt whisky gemaakt! Deze distillery is nog niet zo oud, maar als ik Onno mag geloven doen ze het super goed. Ik vind vooral de flessen erg mooi, haha! De tweede fles van deze reis werd natuurlijk hier aangeschaft.
Normaliter kun je hier niet dineren, maar omdat het naastgelegen House of Raasay gesloten was, maakten ze nu een uitzondering voor hun gasten. We werden verrast door een heerlijk menu en ploften bekaf maar voldaan ons bedje in.
Aan het eind van de ochtend bracht de veerboot ons weer van Raasay naar Skye. Vandaag rijden we door naar één van de mooiste gebieden in de Schotse hooglanden: Glencoe. Maar voordat we hieraan kwamen had ik nog iets anders gepland. Iets waar ik Onno geen heel groot plezier mee deed, maar hij deed het toch! We gingen namelijk per kabelbaan naar (bijna) het topje van de Ben Nevis! De Ben Nevis is de hoogste berg van Schotland en daar zijn ze maar wat trots op. Logisch, want het is ook adembenemend als je eenmaal boven staat. Wat een uitzicht!
We aten in het bijbehorende café nog een broodje en vervolgden onze rit. Fort William konden we natuurlijk niet verlaten zonder een bezoekje aan de Ben Nevis Distillery. Fles nummer 3 van deze reis werd hier aangeschaft!
Ok, nu was het echt tijd om Fort William te verlaten en richting Glencoe te rijden. De route door Glencoe is alleen al magisch te noemen. Rijden tussen de immens hoge bergen en het zonlicht dat dan tegen de bergtoppen kaatst. Zo mooi!
Tegen het einde van de middag reden we het parkeerterrein op bij onze volgende accommodatie: Kingshouse Hotel. Na onze huwelijksreis bestempelde we dit hotel als ons meest favoriete hotel, maar helaas kunnen we dat nu echt niet meer zeggen. De locatie is top. Echt waar. En het uitzicht vanuit de kamers is waanzinnig! Maar.. de service en professionaliteit van het personeel is heel enorm achteruit gegaan. Zo jammer! Het leek er nu vooral op dat je even heel veel moest betalen en dat het hen dan verder niet zo uitmaakte hoe jouw verblijf was. Zonde, want het had zoveel allure.
We besloten vandaag om lekker uit te slapen en het ontbijt te skippen. Het is soms best vervelend om telkens je wekker te moeten zetten tijdens je vakantie, dus besloten we om dat nu eens lekker niet te doen. Rond 11 uur waren we allebei ready to go en reden we naar een tankstation om daar wat broodjes te halen. Met een volle tank en wat versnaperingen reden we naar Glen Etive. Vorig jaar hadden we helaas niet genoeg tijd om de hele weg uit te rijden, dus besloten we om dit vandaag wel te doen. De route is werkelijk waar prachtig! Je komt uiteindelijk uit bij een parkeerterrein bij Loch Etive. Verder kun je ook niet rijden, dus je moet mazzel hebben. Vol is vol! Na genoten te hebben van het mooie uitzicht en de rustgevende omgeving, reden we weer terug naar de hoofdweg.
Net als vorig jaar besloten we om nog even naar Oban te rijden. Een gezellig, bruisend vissersstadje waar het in onze beleving eigenlijk altijd druk is. Vanaf Oban kun je namelijk per veerboot ook verschillende dagtochten maken naar de eilanden Mull en Iona. Wij kozen ervoor om aan land te blijven, want.. de Oban Distillery is hier gevestigd! Haha, Onno moest hier dus ook weer even een mooie fles scoren. De vierde en laatste aanwinst van deze reis. Ik probeerde ook nog wat leuks te scoren in één van de vele winkeltjes, maar ik vond het helaas allemaal een iets te hoog ‘prul-gehalte’ hebben.
We stapten de auto weer in en reden naar de laatste bezienswaardigheid van de dag: Kilchurn Castle. Ik zag dit kasteel al zo vaak voorbij komen bij andere fotografen. Vooral in de ochtend, met een laagje mist over het water heeft dit zo’n mysterieuze vibe! Maar goed, wij gingen lekker aan het einde van de middag die kant op, want ik wilde het Onno niet aandoen om 6.00 uur op te staan voor een foto haha!
We kwamen uit bij een parkeerterrein met slechts een paar auto’s. Yes! Niet teveel toeristen dus. Een korte wandeling langs hoog gras bracht ons naar de ruïne. Helaas stonden er wegens instortingsgevaar allemaal hekken omheen, dus een mooi plaatje maken werd wel wat lastig nu. Maar waar ik wél blij van werd waren de Schotse Hooglanders die er rondliepen!
Om toch nog een ander perspectief te pakken besloten we om even naar de andere kant van het water te rijden. Vanaf hier kon je de ruïne fotograferen met het water op de voorgrond. Toch jammer van die hekken hoor! Met één kletsnatte schoen en een paar oké foto’s liep ik toch wat teleurgesteld terug naar de auto. Soms pakt gewoon niet alles uit zoals je het in je hoofd had, maar ach.. er komt vast nog eens een tweede kans! We aten nog wat in het restaurant van het hotel en breidden er een einde aan voor vandaag.
Tijd om de Glencoe area te verlaten en langzaamaan weer richting Edinburgh af te reizen. Maar voordat we weer bij de hoofdstad aankwamen, wilde ik eerst nog graag naar Stirling. En dan specifiek naar het National Wallace Monument. Hier leidde Schotse held en trots William Wallace zijn troepen naar de overwinning tijdens de strijd om de Stirling Bridge. Ik had in eerste instantie bedacht om hier mooie drone shots te maken, maar he.. die vlieger ging al niet meer op! We besloten om naar het monument te lopen. Een korte, maar toch best steile helling bracht ons naar het indrukwekkende gebouw. En om nou meteen weer rechtsomkeert te gaan vonden we ook weer zo zonde, dus we besloten om de hele toren te beklimmen. Binnen koop je een ticket en vervolgens kun je via de smalle werveltrap aan de tocht omhoog beginnen. Op iedere verdieping is een leerzame tentoonstelling over de tijd van William Wallace en wordt het verhaal verteld over wat hem dé Schotse held maakte. Helemaal bovenin heb je een prachting uitzicht over Stirling en omgeving.
Na deze sportieve, culturele beleving waren we nog niet klaar met cultuur snuiven! Ik had gezien dat Blackness Castle redelijk in de buurt van ons hotel stond, dus wel even de moeite om ook daar een kijkje te nemen. Een stevig en goed intact gebouw doemde op toen we via een smal dorp weggetje die kant op stiefelden. Ook hier was het gelukkig niet druk en konden we de auto gratis op de bijbehorende parkeerplaats neerzetten. Nadat we tickets hadden gekocht, zagen we opeens dat in dit kasteel scenes zijn opgenomen uit Outlander. Whaa! Mijn favoriete serie! Verrassend he? I know. Dit kasteel werd gebruikt voor de scene waarin Jamie de zweepslagen kreeg van Captain Randall en moest dus doen lijken alsof het zich in Fort William afspeelde. Leuke verrassing voor mij als die-hard fan!
We waren in totaal een uurtje zoet in het kasteel. Er stond verder nauwelijks tot niets qua meubilair, maar via informatieborden kreeg je toch een goed beeld van wat er zich allemaal afgespeeld zou hebben. Een dag vol geschiedenis, maar ik hou ervan! We besloten om naar ons laatste hotel te rijden en daar nog een drankje te doen. We sliepen die avond in het Dakota hotel in Queensferry, Edinburgh. Echt een prachtig, modern gebouw met heerlijke cocktails en een goed menu.
Een beetje verdrietig word ik wakker. Ons laatste dag is alweer aangebroken. Wat gaat het toch altijd weer snel! We zouden pas om 15.00 uur de huurauto terugbrengen en moesten onszelf dus nog wel wat uurtjes zien te vermaken. Het plaatsje Dunfermline lag op nog geen 20 minuutjes rijden van het hotel vandaan, dus we besloten om daar nog wat rond te kijken. Dunfermline staat bekend om haar prachtige abdij, dus daar wilde ik sowieso heen. Ik was alleen even vergeten dat de zondagen natuurlijk helemaal in het teken staan van de mis, dus helaas konden we niet naar binnen en hadden we geen tijd om te wachten. We liepen dus een rondje om het gebouw heen en een stukje door het naastgelegen park. Het is er echt heel mooi en rustgevend. We slenterden nog wat door de straatjes en besloten vervolgens toch maar terug te gaan naar de auto.
Uiteindelijk leverden we de auto iets voor 14.00 uur weer in bij het verhuurbedrijf en hadden we dus nog alle tijd voordat onze vlucht om 17.50 uur vertrok. Op het vliegveld in Edinburgh verliep alles vlekkeloos en binnen een uur waren onze koffers ingecheckt en waren we door de douane. Heerlijk! In één van de winkeltjes op het vliegveld scoorde ik dan toch nog een ‘knee-blanket’ en een sjaal bij de Tartan Waeving Mill. Happy me!
Na toch nog wat vertraging landden we uiteindelijk rond 20.30 uur weer op Schiphol. Weer terug in Nederland met al meteen weer heimwee naar Schotland. Denkend aan het volgende Schotse avontuur.
